سم زدایی سریع و سم زدایی با کلونیدین در بیماران وابسته به مواد افیونی

هدف: این بررسی با هدف مقایسه ی دو برنامه ی درمانی سم‎زدایی سریع (نالترکسون/کلونیدین) و سم زدایی مرسوم (کلونیدین) انجام شده است. روش: این بررسی بر روی 54 نفر بیمار وابسته به مواد افیونی مراجعه کننده به درمانگاه مرکز آموزشی- درمانی روانپزشکی ایران که به تصادف در دو گروه جای داده شده بودند، انجام گردید. 28 نفر در گروه a (نالترکسون/کلونیدین) و 26 نفر در گروه b (کلونیدین) بررسی شدند. گردآوری داده ها به کمک مصاحبه ی بالینی بر پایه ی معیارهای تشخیصی dsm-iv و یک پرسش نامه ی ویژگی های جمعیت شناختی و الگوی مصرف مواد انجام شده است. برای بررسی آماری از آزمون های توصیفی، t و خی دو بهره گرفته شد. یافته ها: این بررسی نشان داد که دو گروه ازنظر ویژگی های جمعیت شناختی، الگوی مصرف مواد و میزان ریزش در پی گیری یک ماهه همسان بودند. شدت علایم محرومیت در دو گروه یکسان و به طور کلی در سطح متوسط ارزیابی گردید. میزان تکمیل دوره ی درمان نیز در دو گروه تفاوتی نداشت (گروه a 94% و گروه b 96%)، اما مدت زمان بستری در گروه a  به طور معنی‎داری کمتر از گروه b بود (پنج روز در برابر نه روز). عوارض جانبی شدید در دو گروه دیده نشد. از نظر میزان باقی ماندن در درمان و عود در پی گیری یک ماه پس از درمان دو گروه تفاوت معنی داری نداشتند. میزان عود پس از یک ماه در گروه a 50%  و در گروه b 46% برآورد گردید.نتیجه: با توجه به شدت علایم محرومیت در سطح متوسط، دوره ی کوتاه سم‎زدایی، نبود عوارض شدید و امکان شروع سریع درمان با نالترکسون برای درمان نگهدارنده، برنامه ی درمانی سم‎زدایی سریع با نالترکسون به همراه کلونیدین به عنوان روشی مؤثر پیشنهاد می‎گردد.